Środowisko i krajobraz wydm nadmorskich Mierzei Bramy Świny |
Dynamika i rodzaje wydm nadmorskich. Powstawanie i rozwój wydm nadmorskich zależy od tendencji rozwojowych i dynamiki brzegu
morskiego. Wydmy mogą powstawać na akumulacyjnych odcinkach brzegu, gdzie obserwowany jest
dodatni bilans materiału osadowego (więcej materiału jest dostarczane przez wiatr i morze niż
zabierane - Ryc.1). Materiał ten z plaż dostarczany jest na zaplecze, gdzie zatrzymuje go
roślinność nadmorska.
Jeżeli na wybrzeżu jest mało roślinności (Ryc.2), to pod wpływem wiatru piasek jest przewiewany
dalej na zaplecze (powstają wydmuchrzyska, rynny i bramy deflacyjne) lub powstaje kompleks wydm
transgresywnych i wydmy wędrujące (barchany, paraboliczne) - Ryc.2 i Ryc.3. Wydmy takie na polskim
wybrzeżu występują na mierzei Bramy Świny (tzw. wydmy białe I - Osadczuk 2001), na mierzei jezior
Łebsko i Sarbsko oraz na mierzei Wiślanej. Są one także znane z innych wybrzeży Europy, Afryki
czy Australii. Do rozwoju tego typu wydm bardzo często przyczynia się działalność ludzka. Na wydmach, gdzie
intensywna jest eksploracja turystyczna wydmuchrzyska i bramy deflacyjne są popularne. W przeszłości
współcześnie utrwalone wydmy transgresywne i paraboliczne na mierzei Wiślanej, Sarbskiej i Bramy
Świny oraz wędrujące na mierzei Łebskiej powstały w czasach, gdy w rozbudowujących się na wybrzeżu
miastach potrzeba było do budowy domów i statków coraz więcej drewna. Wycięto wtedy lasy porastające
utrwalone wydmy doprowadzając do uruchomienia procesów deflacji a w rezultacie do powstania wydm
transgresywnych. |
WNP US mgr Tomasz A. Łabuz Wykorzystanie materiałów tylko |